Geachte lezer,

In deze onrustige tijden, waarin alles niet meer is wat het ooit was, is het zo waardevol te merken dat epilepsiedeskundigen gewoon doorgaan met het verbeteren van de zorg voor epilepsiepatiënten. Dat bewijst deze uitgave.

Het eerste artikel behandelt de CORE-VNS-studie en de timing van de VNS-behandeling. Helaas blijkt de ‘delay’ voor VNS-verwijzing in Nederland groter te zijn dan in andere Europese landen. Een prachtige geïllustreerde casus laat de toegevoegde waarde van epilepsiechirurgie zien bij een MRI-negatieve patiënt. Beide artikelen geven praktische adviezen hoe een behandel-‘delay’ te voorkomen. De proef-schriftbespreking geeft verdere inzichten in optimalisatie van patiëntgerichte zorg en de efficiëntie van zorgprocessen.

Trots ben ik op de rubriek Verantwoorde epilepsiezorg, waarin verschillende initiatieven worden besproken om de zorg voor epilepsie-patiënten en hun omgeving te verbeteren. Als eerste het project Sociale epilepsiezorg op Rotterdam-Zuid, waarbij een multidisciplinair team de zorg laat aansluiten bij hun doelgroep. Maar denk ook aan de kracht van groepswerk in de epilepsiezorg, uitgelegd aan de hand van casuïstiek. Naast het individu met epilepsie is er aandacht voor de invloed binnen het gezin, de ouder- of partnerrelatie en de toegevoegde waarde van systeemtherapie.

Wij ervaren in de spreekkamer allemaal dat onze patiënten zelf aan de slag gaan met complementaire behandelingen en leefstijlinterventies, denk aan yoga, mindfulness, diëten en lichaamsbeweging. Het wetenschappelijk bewijs leest u in deze editie. Nu de lente weer is begonnen, maak ik een wandeling en wens ik u veel leesplezier.

Dr. Eveline Hagebeuk, kinderneuroloog, SEIN