Articles

Minimaal invasieve behandeling van epilepsie

Epilepsie Journal - jaargang 19, nummer 1, maart 2021

Olaf Schijns , Louis Wagner , Simon Tousseyn , Kim Rijkers , Vivianne van Kranen , Albert Colon

Epilepsiechirurgie is een evidence-based, curatieve therapie voor een geselecteerde groep van patiënten met chronische, medicatie-resistente, focale epilepsie (Engel et al., 2012). Er bestaan meerdere pre- en postoperatieve predictoren voor een goede postoperatieve aanvals-uitkomst zoals een aantoonbare laesie op beeldvormend onderzoek (3Tesla MRI), strikt regionale/focale epileptiforme ontladingen in het EEG, en een focus op afstand van eloquente cortex (prechirurgische predictoren) evenals een complete lesionectomie, aard van de verwijderde laesie (Lamberink et al., 2020) en complete verwijdering van de seizure onset zone (SOZ) (postchirurgische predictoren) (Barba et al., 2020). Afhankelijk van de individuele indicatiestelling kan op lange termijn een percentage van 50-60%, en in bepaalde cases zelfs nog hoger, aanvalsvrijheid na operatie bereikt worden (Liu et al., 2015). De laatste jaren zijn er naast resectieve en disconnectieve epilepsiechirurgie bepaalde vormen van minimaal invasieve (chirurgische) behandeling bijgekomen die de voorkeur boven resectieve chirurgie kunnen hebben in een bepaalde subgroep van patiënten. De vier belangrijkste minimaal invasieve, in opzet curatieve, therapiën op dit moment zijn: 1. Stereo-EEG Radiofrequente ThermoCoagulatie (SEEG RFTC), 2. MRIguided Laser Interstitial ThermoTherapy (MRI-g LITT), 3. MRIguided High Intensity Focused Ultrasound (MRI-g FUS), en 4. Stereotactische Radiochirurgie. In de categorie palliatieve therapiën zijn er eveneens een drietal minimaal invasieve behandelingsopties, namelijk Nervus Vagus stimulatie (NVS), Diepe Hersenstimulatie (DBS) en Responsieve Neurostimulatie (RNS). In deze rubriek worden de eerste twee minimaal invasieve, in opzet curatieve behandelingen (SEEG RFTC en MRI-g-LITT) besproken evenals de RNS therapie.

DOI: https://doi.org/10.54160/epilepsie.11031

Lees verder

Multimodale beeldvorming levert bijdrage aan invasieve behandeling van epilepsie

Epilepsie Journal - jaargang 18, nummer 4, december 2020

Pauly Ossenblok , Stephan Meesters , Albert Colon

Beeldvorming van de hersenen is belangrijk bij de besluitvorming of een operatie zinvol is en om te komen tot een (minimaal invasieve) behandeling van epilepsie. Er zijn hiervoor diverse technieken beschikbaar die de (dis)functie van de hersenen ten opzichte van de anatomie in beeld brengen. Recent is er software ontwikkeld die de verschillende beelden samenvoegt en daarmee de clinicus ondersteunt bij het extraheren van een consistent en zoveel mogelijk convergent beeld uit het beschikbare scala aan afbeeldingen.

DOI: https://doi.org/10.54160/epilepsie.11061

Lees verder

Diepe hersenstimulatie bij refractaire epilepsie

Epilepsie Journal - jaargang 18, nummer 3, september 2020

Felix Gubler , Rob Rouhl , Albert Colon , Linda Ackermans , Pieter Kubben

Neuromodulatie voor de behandeling van epilepsie staat momenteel in de spotlights, ook vanwege de potentie voor een minimaal invasieve behandeling van refractaire epilepsie. De ontwikkeling van deze toepassing richt zich op de samenhang met andere innovatieve technieken en behandelingsopties.

DOI: https://doi.org/10.54160/epilepsie.11120

Lees verder

Gevolgen van diepe hersenstimulatie van de voorste thalamuskern bij epilepsie

Epilepsie Journal - jaargang 16, nummer 4, december 2018

Rob Rouhl , Frédéric Schaper , Linda Ackermans , Marielle Vlooswijk , Vivianne van Kranen-Mastenbroek , Louis Wagner , Albert Colon , Yasin Temel

Diepe hersenstimulatie is één van de mogelijke behandelingen voor patiënten met medicatie-resistente epilepsie en zorgt bij een aanzienlijk deel van deze patiënten voor vermindering van aanvallen. Er komen echter ook bijwerkingen voor. In deze bijdrage wordt een overzicht gegeven van de bijwerkingen en de betekenis van deze bijwerkingen in de klinische praktijk.

DOI: https://doi.org/10.54160/epilepsie.11266

Lees verder

Gezichtsvelduitval na epilepsiechirurgie

Epilepsie Journal - jaargang 16, nummer 4, december 2018

Rick van Lanen , Christianne Hoeberigs , Noël Bauer , Roel Haeren , Govert Hoogland , Albert Colon , Céline Piersma , Jim Dings , Olaf Schijns

Anterieure temporaalkwabresectie als behandeling voor medicatie-resistente epilepsie kan gezichtsvelduitval veroorzaken. Deze uitval bestaat uit een homonieme contralaterale bovenste kwadrantanopsie, ook wel een ‘pie in the sky’ genoemd. De incidentie varieert van 15% tot 90%. In deze bijdrage wordt een kwantitatieve perimetrie-methode beschreven om postoperatieve gezichtsvelduitval te kwantificeren. Deze werd toegepast bij 55 patiënten die een temporaalkwabresectie ondergingen.

DOI: https://doi.org/10.54160/epilepsie.11262

Lees verder

Multimodale beeldvorming als ondersteuning voor diagnostiek en behandeling van epilepsie

Epilepsie Journal - jaargang 16, nummer 2, juni 2018

Pauly Ossenblok , Stephan Meesters , Albert Colon

De preoperatieve diagnostiek van patiënten met epilepsie is een langdurig proces waarin een groot aantal beelden van de hersenen wordt gemaakt, die een indicatie vormen voor het gebied dat verwijderd moet worden om aanvalsvrijheid te bereiken. Deze geavanceerde diagnostische onderzoeken komen beter tot hun recht als de resultaten in een multimodaal model van de hersenen gevisualiseerd kunnen worden. Dit bespaart tijd van specialisten en verbetert de kwaliteit van de chirurgische planning.

DOI: https://doi.org/10.54160/epilepsie.11311

Lees verder

Multimodale beeldvorming voor effectieve epilepsiechirurgie

Epilepsie Journal - jaargang 16, nummer 2, juni 2018

Albert Colon , Pauly Ossenblok , Nicole van Klink , Frans Leijten

Wanneer een medicatieresistente patiënt wordt gezien als mogelijke kandidaat voor een operatie, wordt een reeks diagnostische onderzoeken ingezet. Over het algemeen is er al een MRI beschikbaar, evenals een routine-EEG. De eerste vervolgonderzoeken zullen een video-EEG aanvalsregistratie en een neuropsychologisch onderzoek zijn, soms gevolgd door een MEG-onderzoek, een PET, mogelijk een ictale SPECT en een simultaan EEG- en fMRI-onderzoek. Ook invasief onderzoek is voor een deel van de patiënten geïndiceerd. Op basis van deze onderzoeken kan er een operatiestrategie bepaald worden. Hiervoor is het niet alleen van belang dat er een duidelijke indicatieis van de locatie van het epileptogene hersengebied, maar ook van de relatie van dit gebied met omliggend hersenweefsel dat essentieel is voor functie. Dit gebied, bijvoorbeeld het motor- of taalgebied, kan onder andere in beeld gebracht worden met functioneel MRI (fMRI)-onderzoek.

DOI: https://doi.org/10.54160/epilepsie.11310

Lees verder