Voorwoord jaargang 18 nummer 1

Charlotte Dravet (kinderpsychiater en epileptoloog) beschreef als eerste (in 1978) het syndroom severe myoclonic epilepsy in infancy, dat sindsdien bekend staat als het Dravetsyndroom. Het zijn vooral de complexe kinderepilepsieën die zijn vernoemd naar een professional die als eerste het syndroom beschreef op basis van klinische uitingen, zoals het syndroom van Dravet, van Lennox Gastaut, van West, van Landau Kleffner en van Doose. Voor de niet-clinicus, zoals voor mij, is dit verwarrend en roept vragen op. Bijvoorbeeld, komen de mechanismen die ten grondslag liggen aan de syndromen overeen of is er sprake van eenzelfde etiologie? In dit nummer van ‘Epilepsie’ wordt het Dravetsyndroom beschreven en niet alleen op basis van fenomenologie. Het mechanisme dat ten grondslag ligt aan het Dravetsyndroom wordt beschreven in relatie met diagnostiek en mogelijkheden voor behandeling. Verhelderend, voor mij en mogelijk ook voor professionals die gewend zijn aan een indeling van deze syndromen op basis van kliniek.